عبارات تأکیدی چه هستند و چه کاربردی دارند ؟

عبارات تأکیدی چه هستند و چه کاربردی دارند ؟

                نویسنده : نادر گنجی

آیا آنقدر که به غذای جسم اهمیت می دهید به غذای ذهن و روح خود هم توجه دارید ؟ غذاهای سالم ذهن ؛ مثبت دیدن ، مثبت اندیشیدن ، شاد بودن ، ... است و غذاهای ناسالم برای ذهن ؛ افکار منفی ، بدبینی ، بد دهنی ، عصبانیت ، افسردگی ، ... می باشد .

افکار مثبت داشتن یکی از کارهایی است که باعث ارتقاء کارآیی ذهن به شکل دلخواه می شود و برای استاد شدن در مثبت فکر کردن ، علاوه بر جلوگیری آگاهانه از رسیدن افکار منفی به ذهن باید همیشه و به تکرار افکار مثبت را به ذهن ناخودآگاه مخابره نمود .

در مباحث قبل عنوان کردیم که ذهن ناخودآگاه ودیعه ای الهی است که از جانب خدا به انسان ، برترین مخلوق او ، عطا شده است و به همین دلیل که ناخودآگاه ریشه در قدرت لایتناهی خداوند دارد ، قادر به انجام هر کار و روی دادن هر امری می باشد . در این میان ناخودآگاه موجودی سرکش است و تنها دستورهایی را که از ذهن آگاه به او می رسد می پذیرد و اجرا می کند که به دفعات و تکرار آنها را دریافت کرده باشد و شکی در درست بودن آنها نداشته باشد و به دستورهای آنی و بی اثر توجه ای نمی کند . این دستورات ساختار منسجمی را در ناخودآگاه ایجاد می کند که باعث می شوند ناخودآگاه طوری برنامه ریزی شود که همیشه بر اساس آن برنامه ریزی عمل کند . ناخودآگاه به گفته خودمان این برنامه ریزی را وحی مُنزل می پندارد و همه اتفاقات و رخدادهای زندگی ما را طبق آن رقم می زند .

برای تغییر برنامه ریزی ذهن به مواردی چند اشاره کردیم که یکی از آنها استفاده از عبارت های تأکیدی بود که در این مطلب به این موضوع خواهیم پرداخت .   

عبارات تأکیدی جملاتی هستند که برای نفوذ در ناخودآگاه و تأثیرگذاری آگاهانه در آن ساخته و مورد استفاده قرار می گیرند . این جملات دارای ساختاری هستند که جهت و سمت و سوی آنها در خلاف جهت باورها و عادت های دیداری ، شنیداری ، گفتاری ، افکاری و رفتاری می باشد که سال ها در ناخودآگاه جا خوش کرده اند .

این جملات همانطور که از نام آنها - جملات تأکیدی - مشخص است ، جمله هایی هستند که باید به صورت مؤکد به ناخودآگاه اعلام شوند تا ناخودآگاه زودتر و راحت تر آنها را بپذیرد ، که این پذیرش به این راحتی ها هم نیست ، چرا که این جمله ها باورها و عادت هایی را هدف قرار می دهند که سالیان سال برای ما و ناخودآگاه « قطعاً درست » بوده اند و هیچ شکی در ناکارآمدی آنها وجود نداشته است .

به عنوان مثال کسی که با پرخوری باعث چاقی خود شده است و اکنون از چاقی خود ناراحت است و می خواهد وزن خود را کم کند باید از عبارت ها و جملاتی استفاده کند که بر عادت پرخوری غلبه کنند و تناسب اندام را به دنبال داشته باشند . در این شرایط این شخص می تواند از این جمله تأکیدی استفاده کند : « من همیشه به اندازه لازم غذا می خورم و بدن زیبا و خوش فرمی دارم . » . به نظر شما ناخودآگاه فوراً و به راحتی این جمله را می پذیرد ؟

*  اصل مهم در استفاده از عبارت های تأکیدی « تکرار » است .

گفتیم که دیده ها و شنیده هایی در برنامه ریزی شدن ناخودآگاه بیشترین نقش و تأثیر را داشته اند که پر تکرار و یا پر احساس بوده اند . به عنوان مثالی نامتعارف ، اگر شخصی در کودکی خود با صحنه ای مواجه شده است که ترس زیادی از سگ یا گربه در او به وجود آورده است ، این ترس در ناخودآگاه او تحکیم یافته است و هر جایی با دیدن این حیوان ، ترس نهفته فوراً بروز می کند .

در روانشناسی و روانپزشکی در مورد چنین ترس هایی از روش های متفاوتی استفاده می شود که « هیپنوتیزم » یکی از مؤثرترین روش هاست ،که در این کار با بردن شخص به حالت آلفا و حتی تتای ذهنی ، ذهن آگاه شخص را کنار گذاشته و مستقیماً به سراغ ناخودآگاه او می روند ، مسئله را ریشه یابی می کنند و در چند جلسه تلقین هایی را به ناخودآگاه ارسال می کنند که ترس را در ناخودآگاه حذف و از کار بیاندازند .

عبارات تأکیدی نقش به سزایی در کم اثر کردن و در نهایت خنثی کردن اثر یک باور دارند . به این منظور باید تا می توان عبارتهای تأکیدی را تکرار نمود . هر چه تکرار بیشتر باشد ، تأثیرگذاری آنها زودتر روی می دهد .

اما نکته مهمی که در تکرار عبارت ها وجود دارد این است که باید تا آنجا که امکان دارد احساس خوب را در آنها دخیل نمود و از تکرار و شنیدن آنها لذت برد . و باز هم مطلب مهمی که در این بین وجود دارد این است که اگر نمی توانید از عبارت ها و جملات تأکیدی خود به احساس لذت و خوشی برسید و شاید ممکن باشد شنیدن آنها در شما احساس ناخوشایند ایجاد کند ، راهکار برای شروع استفاده از عبارت های تأکیدی « منفعل بودن » است . یعنی فقط گوینده یا شنونده عبارت ها باشید ، آنها را نقد نکنید ، خرده نگیرید و مسخره نکنید ، هر چند که ذهن آگاه همیشه در حال جبهه گیری است چون آنها را خلاف واقعیت می بیند . به مرور حس منفی کاهش یافته و جای خود را به احساس های بهتری می دهد .

مثلاً اگر اوضاع مالی خوبی ندارید و از جمله تأکیدی « من پولدار و ثروتمند هستم . » استفاده می کنید ، حتماً ذهن آگاه با این جمله مخالفت می کند و خواهد گفت « کدام پول ، دلت خوش است ، ... » . شما به تکرار خود ادامه دهید ، آنقدر این کار را بکنید که ذهن آگاه از مخالفت دست بردارد و کم کم و به آرامی راه نفوذ به ناخودآگاه باز و هموار شود .

* جملات تأکیدی چه ویژگی هایی باید داشته باشند ؟

برای این که جملات و عبارت های تأکیدی کارآیی و تأثیرگذاری لازم را داشته باشند ، در ساخت این جملات نکاتی را باید مد نظر داشت که در ادامه به چند مورد آنها اشاره خواهیم نمود :

1 – جملات به زبان مادری ، با بیانی ساده و خودمانی بیان شوند .

ما در طول هر شبانه روز از لحظه ای که از خواب بیدار می شویم تا لحظه ای که دوباره به خواب می رویم ، خواسته یا ناخواسته در حال صحبت کردن با خودمان ( ذهن ناخودآگاه ) می باشیم و این کار هر روز ما بوده و هست . پس اکنون هم که می خواهید با عبارت های تأکیدی ناخودآگاه را مخاطب قرار دهید باید از همان زبان و بیان استفاده کنید . کسی که زبان مادری او ترکی ، کردی ، عربی ، لری و ... می باشد ، هیچ موقع با خودش به زبان دیگری صحبت نمی کند ، ذهن آگاه و ناخودآگاه او این زبان را راحت تر می پذیرد ، هر چند که زبان ناخودآگاه احساس می باشد .

باید تا آنجا که ممکن است جملات را ساده ، واضح و با زبان خودمانی بیان کنید  و از به کار بردن کلماتی که هیچ استفاده ای در زبان محاوره شما ندارند خودداری کنید .

2 – جملات باید به صورت مثبت بیان شوند .

در ساخت جملات تأکیدی به هیچ وجه نباید از کلمات و افعال منفی استفاده نمود . جمله « من از صحبت کردن در جمع خجالت نمی کشم . » جمله نادرستی است چون کلمه خجالت کشیدن به ناخودآگاه ارسال می شود و به جای آن باید از جمله ای مانند « من در هر جمعی به راحتی صحبت می کنم . » استفاده کرد .

همچنین نباید از کلماتی که به ظاهر منفی نیستند اما بار معنایی منفی دارند استفاده کرد . جمله « همه مشکلات من به آسانی حل می شوند . » از این نوع جملات است که با این که از فعل منفی استفاده نشده است اما کلمه « مشکلات » حس منفی را به ناخودآگاه منتقل می کند .

3 – جملات تا حد امکان کوتاه باشند .

هر چه جملات کوتاه تر باشند ، بیان آنها راحت تر انجام می شود و پیام درست تری به ناخودآگاه ارسال می شود . اما این جملات حتماً باید منظور اصلی را بیان کنند ، یعنی اگر کوتاه نمودن جمله در انتقال درست مفهوم و احساس موجود در آن خدشه ایجاد می کند ، نباید مفهوم و منظور را فدای کوتاه بودن جمله کرد .

شاید برای شما درک این مطالب و به کار بردن آنها ، در این لحظه گُنگ باشد اما همین که شروع به نوشتن و ساخت جملات خود کنید ، با در نظر گرفتن این نکات به منظور اصلی آنها پی خواهید برد .

4 – جملات به صورت تأکیدی و قاطعانه بیان شوند .

اگر به سخنرانی افراد مشهور گوش کرده باشید ، قطعاً متوجه این موضوع شده اید که دلیل اثرگذاری جملات سخنران این است که خود او به جملات خود ایمان دارد و آنها را با ابهت و قاطعیت کامل بیان می کند و با این حربه مخاطبین را مسخ کلام خود می کند .

اما اگر شنونده صحبت های کسی باشید که خودش به درستی حرفهایش باور چندانی ندارد و آنها را به صورتی معمولی یا با تأکید ناچیزی بیان می کند ، هیچ رغبتی به شنیدن آن حرفها نخواهید داشت چه برسد به آن که از آنها استفاده ای ببرید .

بر این اساس باید تا می توانید جملات را قاطع و محکم بیان کنید ، شل و وارفته نباشید ، طوطی وار سخن نگویید و احساس را چاشنی سخنان خود کنید . خودتان را همان سخنران فرض کنید که می خواهید جملات از عمق وجودتان برخیزد و بر قطب مخاطبتان ( ذهن ناخودآگاه ) اثر بگذارد .

برای عبارت های تأکیدی ویژگی های دیگری را هم می توان بیان نمود که در اینجا برای پرهیز از اطاله کلام از آنها صرفنظر می کنیم .

سوالی که در اینجا ممکن است ذهن خواننده را درگیر کند ، این است که با این همه مشکلات و گرفتاری های روزمره کی فرصتی باقی می ماند که بخواهیم صرف تکرار عبارت های تأکیدی کنیم . در مطلب بعد به راهکارهایی در این مورد خواهیم پرداخت .